مطالعه تطبیقی جامعه پذیری به وسیله برنامه های درسی پنهان در آموزش عالی با تأکید بر دیدگاه اپل و کینگ در دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه ایالتی آریزونا

این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی فرایند جامعه‌پذیری دانشجویان دکتری به‌وسیله برنامه درسی پنهان در آموزش‌عالی کشورهای ایران و آمریکا و با روش پدیدار شناسی انجام شده است. با روش نمونه‌گیری گلوله برفی تجارب زیسته 36 نفر از دانشجویان دکتری در دانشکده‌های علوم‌تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه ایالتی آریزونا بررسی شد. برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه ساختارنایافته استفاده شد. با توجه به اینکه تمایز بین اشکال سخت و نرم در خصوص برنامه درسی پنهان، که اپل و کینگ (1977) آن را مطرح کردند، هیوریستیک مفیدی را برای تجزیه و تحلیل برنامه درسی پنهان در دوره‌های تحصیلات تکمیلی فراهم می‌کرد، برای تحلیل داده‌های به‌دست آمده از این چهارچوب استفاده شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که برنامه‌های درسی پنهان در دانشگاههای مورد مطالعه دانشجویان دکتری را به روش تقریباً مشابهی جامعه‌پذیر ساخته است.